س، مثل سرخ! / اینستا نوشت 7
بسم الله
- یک لحظه وایستا شکوفه. یک چیزی یادم رفت.
دست کرد توی کیفش. و آورد بیرون. خرس کوچک عروسکی. شکلاتی. با یک پاپیون قرمز روی گوشش.
- این برای منه؟
- آره عزیزم. ولنتاین مبارکت باشه. میخواستم بهت بگم هیچ کس حتی خودتم نمی دونی چقدر دوستت دارم...
کنار ایستگاه مترو. تابلوی نئونی سرخ رنگ: هدیه ولنتاین. ارزان تر از همه جا. چشمم دوید توی ویترین. یک قلب کریستالی. سرخ. کنارش نوشته بود: هدیه ای خاص برای خاص‌ترین مخاطبتان!
چشمم خیره مانده بود به ویترین. یک عالمه رنگ. و دلم شاید هزاران کیلومتر آن طرف تر بود: می ریخت روی زمین. آسفالت خیابان. گرم بود. سرخ. دستش را کشید روی دستم و ته مانده ی رمقش را ریخت روی لب هایش: برگشتی شهر، بگو به همه. تا آخرش هستیم. پای حرم. چشمش ثابت شد. روی آسمان. و خودش انگار پرواز کرد. به آسمان.
نشسته بودم رو به روی حرم. هر از چند گاهی شلیک گلوله ای سکوت ذهنم را می شکست. داشتم به رنگ فکر می کردم. سرخ. قصه ی عاشق و معشوق یک رنگ بیشتر ندارد انگار. یکرنگی. سرخ.
اینجا هم ولنتاین است. فقط هدیه ها مقداری فرق دارد جنسش. رنگش ولی همان است. همان سنت قدیمی عشّاق. سرخ. هدیه ایست به تو. خون همه مان. می گفت: #کلّنا_عباسک_یا_زینب.
پ.ن1: تولدت مبارک باشد بانو. شبیه آیینه ای. برای مادرت. همان قدر صاف و صمیمی. انگار هر وقت دلت برای مدینه می گیرد، می شود پیدایش کنی. در جغرافیای دلت. دمشق.
#بانوی_آیینه‌ها
پ.ن2: مبارک باشد. یکی از مهمترین ها هستید. در نظام سلامت هر کشور.
#روز_پرستار
پ.ن3: گاهی وقت ها فکر می کنم ما خودمان چی کم داریم مگر؟ یک تمدن خوب. فرهنگ درست و حسابی. حیف نیست می رویم از روی دست بعضی ها نگاه می کنیم؟ داشتم فرهنگنامه ام را ورق می زدم. آخرش سیر تاریخی تمدن ها را کشیده بود. وقتی اینجا، ایران، بزرگترین تمدن ها داشتند رشد می کردند، بعضی ها تازه اسب را اهلی کرده بودند!
پ.ن4: خیلی چیز خوبیست. دوستش دارم. باید بگردیم دنبال خالصش. تقلبی هایش جواب نمی دهد! #عشق
